Niki Jacobs, 5 oktober 2019 in Niki's column

Ik moet vandaag denken aan mijn ex-verloofde, die ik na een relatie van zes jaar telefonisch dumpte. Niet een van mijn fijnste momenten, zal ik maar zeggen. Het was een zeer lang gesprek dat wel én intercontinentaal; mijn ex is een Amerikaan. Uiteindelijk heb ik een redelijk hoge prijs betaald voor mijn laffe daad. Een chronische knoop in mijn onderbuik én een telefoonrekening van meer dan zevenhonderd euro. ‘What goes around, comes around’, zeg maar…
Maar goed, vandaag moet ik dus aan hem denken en niet zonder reden. Want het is bijna Yom Kippur, voor de meeste Joden de belangrijkste feestdag van het jaar.
In het kort: tussen Rosh Hashana (Joods Nieuwjaar) en Yom Kippur (De Grote Verzoendag) zitten tien dagen. Tien dagen waarin bezinning, besef en het bekennen van je eigen falen centraal staan. Gedurende die tien dagen heb je de gelegenheid om die dingen te veranderen of om datgene goed te maken waarvan je vindt dat je het verkeerd hebt gedaan in de afgelopen tijd. Het is niet per se de bedoeling om excuus te maken aan hen die vinden dat jij ze gekwetst hebt; wel om vergeving te vragen aan hen die jij gekwetst denkt te hebben. Je doet dit in de dagen voor Yom Kippur opdat je met vernieuwde inzichten de weg vrij maakt voor ander gedrag in de toekomst.
Ik besluit het te doen. Ik ga om vergeving te vragen. Na even zoeken, vind ik mijn moed en zijn telefoonnummer. Met de tune van ‘Het spijt me’ in mijn achterhoofd en Caroline Tensen op mijn netvlies toets ik de cijfers in. Mijn hand trilt.
‘Hello?’, hoor ik.
‘Hi’, zeg ik. ‘It’s Niki.’
Stilte.
‘Wow’, klinkt het rustig.
‘Yeah’, ga ik verder.
‘I am calling to apologize’, begin ik.
‘Oh, okay’, zegt hij. ‘For what?’
‘For breaking up with you over the phone’, zeg ik met lichte aarzeling.
‘Right’, klinkt het minzaam.
Uiteindelijk hangen we op. Ik voel me bevrijd en heel volwassen. Dit werkt dus echt.
Op mijn scherm staat de som van mijn gebelde minuten. Het zijn er 198. We hebben drie en een half uur aan de telefoon gezeten. Ik hap naar adem, maar daar – als een wonder – volgt instant de verlossing. Want dan herinner ik me dat ik dít keer een abonnement met onbeperkt beltegoed heb.